Sen Yeter Ki Uzat Ellerini….

Günlerden Perşembe işte. Diğer günlerden farkı sadece isminin Perşembe olması.Kıvırmaya gerek yok bugünde seni seviyorum…Seni sevmediğim bir gün,saat,saniye yok ki.Yok kitabımda sensiz bir kelime!
Seni düşünmediğim bir zaman dilimi yok!
Her lafın ucu sana çıkıyor.Her şiir, her şarkı sana dokunuyor.Bu evrende tek sen varsın.Gece yıldızlar seni anlatıyor.Sabahları güneş senin için doğuyor.Hava yine mis gibi sen kokuyor.İleriye baktığımda ufuk çizgimde sen varsın.Senden başka bir şey görünmüyor…
Siirimin başında da sonunda da sen varsın.Anlayacağın herşeyimi sana bağlıyorum ben hayatında…
Saat 19.36’yı gösteriyor…Seni düşündüğümün bir simgesi.Ki ben senin bırak kalbini aklına bile gelmedim hiç…
Hiç beni görünce yüzünde ani bir gülümseme olmadı, için cız etmedi…Yalnız kaldığında beni anmadın…Birşeyleri bana benzetmedin mesele!Oysa bunların hepsini yaşadım ben.
Ölüme meydan okurcasına sevdim…
Beni aldırmadın, sevdim…
“Başkasını sev” dedin, ben yine seni sevdim.
Karşılıksız diyorlar buna…Sen sevmeyi bilmezmişsin.Seninle “biz” olsak bile,üzermişsin beni, bırakırmışsın yarı yolda!
Ama olsun, ben zaten biliyorum bunları.
Yine de severim ben seni…
Sen yeter ki kulak ver sesime.Kalbimin senin için atışlarını dinle!Başını omzuma yasla ve kulağına fısıldadığım “Seni Seviyorum”ları dinle!...Ben öğretirim sana sevmeyi…
Sen yeter ki uzat ellerini….

Merve K.