İnsan uzaktaki sevdiklerini özlemezmiş hep.Çok yakınında olupta ona hasret kalabiliyormuşsun. Okşasam saçlarını ,öpsem dudaklarını…Sana bu kadar yakın olupra dokunamamak çok acıtıyor canımı!
Seni ben gönlümün en güzel yerine koymuştum oysa.En güzel şiirleri sana yazdım. Bütün güzel şarkıları sana söyledim. Tabi sen kabullenemedin. Bu sevdayı hiçe saydın. Haklısın….
Kaldıramazdın ki büyük bir aşkı. Taşıyamazdın değil mi masum sevgimi…Sen hep basit aşkların ucuz sevgilerini yaşamayı tercih ettin.Sen hep sevilmek istedin. Sevmek senin huyun değildi. Haklısın….
Sevmek adama yakışırdı…Sana yakışan yalan sevdaların, yalancı aşklarını barındırmaktı teninde…Haklısın sevdiğim…
Benim aşkım seninkiler kadar büyük olaylar çıkarmazdı…
Benim aşkım sadece kalbimizde fırtınalar koparırdı…
Başkaları olmazdı, bilmezdi!Sadece “biz” bilirdik, “biz” yaşardık! Ama adalet mi bu dünya! Hak etmeyeni sevmek…Değmese de ona tutkuyla bağlanmak…Gerçek şu ki;
Sen kocaman, seni delice seven, senden başka herkese kör olam kalbi eloinin tersiyle ittin…
Bense, hiç hak etmeyen birine, sevmiyorum diye bağıran adama, her defasında canımı acıtan, arkasından ağladığım.Ve o ne yaparsa yapsın sevdim…
Sevmesende seviyorum….
Sevmeyecek olsanda seni hep seveceğim…
Merve K.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder