2 Şubat 2013 Cumartesi

Avunacak Söz Yok



Benim neden sustuğumu bilen var mı? Kimse bilmiyor değil mi? Aslında bende bilmiyorum. Bazen gözlerim doluyor yağmurlarla. Ama fark edilmiyor gözyaşım. Gören de, yağmurdan ıslanmış zannediyor. Ağladığımı fark etseler de avutmazlar beni. Çünkü avutacak hiçbir sözcük yok. Kim acımı anladığını söylese de inanmıyorum. Söylenenlere inanmam biraz zordur. Fakat insanın gözünün içine bakıp doğruyu yine göremem. Onlar artık maskelerine gözlerini de eklerler. Yalanları doğrudur sadece onların. Yüzlerine vuramazsın yalanlarını, öyle çok konuşurlar ki susturamazsın. Sende dinliyormuş gibi yapıp dinlemezsin. Kafa sallarsın kendilerini haklı zannederler. Ama yalnızca sussun istersin. Budur tüm kavgaların sonucu. Karşındaki, insan cahili ise susarsın. 

Bilmezdim önceden böyle şeyler. Toydum. Hayat en başarılı öğretmenmiş. Yeni öğrendim. 


Büşra K.