Gözyaşlarımla uyandım uykumdan… Ne gördüğümü hatırlamıyordum
bile. Sadece yaşlar akıyordu gözlerimden. Sol tarafım acıyordu bir tek.
Dayanmak zordu. Nefes alamıyordum sanki… Bir bıçak gibi saplanmıştı kalbime.
Her yer karanlıktı… Uzattım elimi aydınlığa ulaşmak için, açmak istedim başucumda
olan lambamı. Ama beceremiyordum. Elimi uzattığımda dokunamıyordum, kayboluyordu
etrafımdakiler.
Bu yüzden mi kayboldun sen? Bu yüzden mi gittin benden? Oysa
seni kaybedeceğimi bilseydim uzatmazdım ki ellerimi. Bakmaya bile kıyamazken
dokunamazdım ki ellerine… Gideceğini bilseydim sever miydim böyle? Şimdi
karardı her yer… Güneşimi kaybettim ben… Hadi gittin, hayatımı bıraksaydın ya
geride… Senden sonra yaşasaydım yaşanacak ne varsa…
Zaman geçtikçe unutsaydım ya seni… Ben sende kalmışken
unutamazdım aslında bendeki seni… Her gün biraz daha zorlaşıyor günlerim,
gecelerim… Sensiz geçen zamanım acı veriyor ne bileyim…
Merve Ç.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder