3 Nisan 2012 Salı

Çamurlu Eller...


Gururdan eser kalmadı bende.
Hepsi seni sevmekle son buldu.
Üzülüyorum çünkü değmedi.
Sana layık değildi aşkım…
Çamurdu bana uzattığın ellerin.
Yine de tuttum ben sevdamdan.
Ama kayardı ellerim çamurdan…
Tutamazdım, denerdim olmazdı.

Böyle böyle başladı düşüşler…
Sürekli aşağı düştüm.
Sırf sen yanımda ol diye…
Sende çamurundan kurtulup,
Uzatamadın sıcacık ellerini.
Hayat tecrübesi deyip geçemedim.
Çünkü ucunda kalbim vardı.
Olan yine ona oldu.
Kan revan içinde kaldı çaresiz.
Elinden gelen bir şey yoktu.

Büşra K. ve Merve Ç.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder