Şemsiyesiz Kirpiklerim

Artık bitirmeliyim kalbimde. 

Tüm bakışmaların altına “son” yazmalıyım. 

Bunu bana reva görsün hayat. 

Yardım etsin unutmama. 

Çok zor değil. 

Yalnızca bana bakmasın. 

Değil başını çevirmeyi, 

Göz ucuyla bile bakmasın artık. 

Artık, artık’larım çoğalmışken, 

Tüm anılarını alıp gitsin. 

Filmin başında yazan ismimiz, 

Filmin sonundaki “son”la sussun. 

Seyirci olan gözlerimiz, 

Alkışlamadan kalkıp gitsin. 

Yağmurlarda ıslanmasın o gözler. 

Şemsiyesiz olan kirpiklerimiz, 

Son kez ıslansın. 

Başkasını tutacak olan ellerimiz; 

Eldivensiz gezmesinler, 

Çünkü üşüyecekler.

Büşra K. ve Merve Ç.