Duyduğum Ses.

Hayat doğrularımı alıp götürüyordu. Yanlışlarım ile bir başıma kalıyordum bende. Yalnız kaldığım odam gibi. Sadece orada huzurluydum. Çünkü duyduğum ses; kendi sesimdi. Yabancı seslerle meşgul olmuyordum. Kulaklarım duymaz olurdu dışarıda. Çığlıklar, sessizlikler her şey dışarıdaydı. Tüm pislikler ve tüm yok oluşlar. Ama “ben” yoktum. Kendimi bulamazdım. Çoğu zaman kaybolurdum. Ancak arayanlarım olmazdı. Sonra bedenim ruhumu bulamaz olurdu. 

Kayıp mıydım? 

Yoksa ben, hep böyle mi olurdum? 

Büşra K.

Seni Seviyordum.

Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi... 

Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi 

İnsan her gün anımsar mı aynı gözleri 

SENİ SEVİYORDUM ve senin haberin yoktu 

Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesten başkaydı işte... 

Güldüğü zaman yukarıya bakardı; 

Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı... 

Ne güzeldiler sen bilmiyordun... 

BEN SENİ SEVİYORDUM... 

Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler 

Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu 

Geri dönüyordu, çoğalarak 

Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum her şeyi, herseyi erteleyişim oluyordun 

Kalp ağrısı oluyordun, 

Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun, 

Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk, 

Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk 

Cesurduk... 

Ufuk çizgisi maviydi, gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller... 

Ben SENİ SEVİYORDUM sen bilmiyordun... 

Sevinçlerim oluyordun ara sıra sen hiç bilmiyordun 

Sonra herhangi biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonra 

Yağmurlar yağdı, serin haziran akşamları 

Derken bir gün uzaktan gördüm seni... 

Saçların bana inat başın her şeye meydan okuyarak işte yine aynı 

Kalbimi acıttı her zamanki gibi... 

Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun 

Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en iyisi...

İclal Aydın

Bende Duran Zaman

Paha biçilmeyecek bir an yaşadım. Daha önce hiç yaşamadığım. Parlak ışıkların altında seninle, üç saniyeliğine göz göze geldim. Bitmesini istemediğim saniyeler, yerine hiçbir şeyi koyamadığım gözler. Nasıl bir dünyadır orası? Neleri gizliyor ardında? Bilemiyorum… Yalnız’ca o üç saniye ve bende duran zaman…

Gözlerine bakınca konuşamayan, susunca yanan dilim. Geceleri sadece bana görünen yüzün, sabah olunca aklıma gelen gözlerin. Sonsuza dek beklediğim ayak seslerin.

Tüm yollarım sana çıkıyor. Kulaklarım sensizlikle çınlıyor. Güneş battığında kararan kalbim, güneş doğduğunda ışık saçıyor.

Büşra K. ve Merve Ç.

Anlamıyorum.

Anlamıyorum kimseyi...

Kimsede beni anlamıyor. Bugün biri için ölen yarın başkasında yaşam soluyor. Dün onsuz zaman geçmiyor diyenler bugün başkasıyla ana doymuyor. İki güzel laf söyleyince adam oldum sanıyor. Söylenenler yürekten gelmedikten sonra ne anlamı var adam oldum sanmanın... Herkes sevilme derdinde ama hiç kimseyi sevmiyor... Zengin fakirin halinden anlamıyor, hep daha fazlasını istiyor... Ha bir de isyan moda olmuş her şeye en ufacık şeyde pes ediyor yakınıyor... Yahu biri de kaldırıp ellerini Şükür etmiyor... Kimisi hep ağlıyor kimisi de gereğinden fazla gülüyor... Ortasını bulan yok. Kendini bilen yok dünyada... Yalan dünya ben de yalan olayım varsın diyor. Hiç düşünmüyor öbür dünyayı. Bu dünyada sınandığını bilmiyor. Kalbi kararmış, gözlerine perde inmiş bu insanların... İnsan mı dedim özür dilerim. Eğer insanlıksa bu ben insan olmak istemiyorum..

Merve K.

Çalamadığım Kapılar

Belki bilmem gerekirdi varlığını

Şimdi neyi özlediğimi bilmeden yaşamıyorum

Ve gidemediğim bir yol var

Çalamadığım bir kapı

Hüznümün adı belli

Faili meçhul bir yalnızlık değil artık benimki

Ama senin yalnızlığın meşgul

Benim yalnızlığım kalabalık

Boş içki şişeleri var yanımda

Her birinde ayrı hüzün

Atamıyorum onları...

Başka şişelerde başka hüzünlere dönüşmesinler diye

Kullanılmış ikinci el yalnızlıklara sebep olsunlar istemem

Her üzüntümü müebbete çeviriyorum evimde

Mutfak çok temiz...

Kirlenmedikçe yaşanmıyor oysa

Seni düşünüyorum

Derli toplu musun

Mutlu musun

Yoksa yaşanmışlıklar kirletiyor mu seni de

Bir gün karşılaştığımızda ellerimle silecek miyim yüzünü

Ya da silemeyecek kadar temiz olman üzer mi beni?

CEYHUN YILMAZ