Oysa gerçekten istemiştim. Her hayalimde can atıyordum. Can'ımı attım ve uzaklaştım bu yerden. Bu yer ki bana en yakın, bana en uzak olan yer. Her zaman bir sızı, her zaman bir uğultu bırakıyor ardından. Ve daha birçok şey bırakıyorum ardımdan. Bazen mesafeler bazen insanlar ayırıyor bizi bizden. Kime dönsek yine aynı şeyler. Evet, yine. Maalesef ki yine!
Çok düşündüğümden değil de, çok düşünüyorum be. Her şeyi... Yoruyor bu beni. Uykuyla giderilecek bir şey de değil ki.
Uyku, uyuşturucu misali. Hep bizi rüyalara hapsetti.
Büşra K.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder