Bir gökyüzü anımsatır bazen seni, bazende bir yenilgi. Her eksiğe indiğimde, içimi bir huzursuzluk kapladığında zihnimde deli sesin. Çığlıklarla süslü söyleyemediklerin. Bir o kadar sen sustun, bir o kadar da ben. Hep susmak yazıyordu lugatımızda. Sesimizde bir sessizlik vardı. Tebessümümüz de bile bir acı vardı.
Yanlış yerlerde bulunduk belki. Yanlış bir şehirde yaşadık seninle. Doğru kelimesi bize göre değildi. Hep tam zıttına karşılık geliyordu sözcüklerimiz. Bilemedik...
İstesek de, sadece istemekle olmayacak hiçbir şey. Çabalamak ve savaşmak gerekecek. Ama olmayacak, biliyorum. Gözlerimi yumduğumda bunu görebiliyorum. En önemlisi de artık her şeyi sezebiliyorum.
Büşra K.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder