28 Aralık 2013 Cumartesi

Bir Sessizlik


Bir gökyüzü anımsatır bazen seni, bazende bir yenilgi. Her eksiğe indiğimde, içimi bir huzursuzluk kapladığında zihnimde deli sesin. Çığlıklarla süslü söyleyemediklerin. Bir o kadar sen sustun, bir o kadar da ben. Hep susmak yazıyordu lugatımızda. Sesimizde bir sessizlik vardı. Tebessümümüz de bile bir acı vardı.
Yanlış yerlerde bulunduk belki. Yanlış bir şehirde yaşadık seninle. Doğru kelimesi bize göre değildi. Hep tam zıttına karşılık geliyordu sözcüklerimiz. Bilemedik...
İstesek de, sadece istemekle olmayacak hiçbir şey. Çabalamak ve savaşmak gerekecek. Ama olmayacak, biliyorum. Gözlerimi yumduğumda bunu görebiliyorum. En önemlisi de artık her şeyi sezebiliyorum.

Büşra K.

4 Aralık 2013 Çarşamba

Unut Gitsin.



Yas mas tutma sevgilim, öldüğüm zaman. 
Toprakta böceklere güldüğüm zaman 
Duyurunca, paslı sesiyle, ölüp gittiğimi, bir çan... 
Yas mas tutma sevgilim, öldüğüm zaman 

Çürüyen gövdem gibi, yitip gitsim aşkın da... 
Ne bir mektup kalsın bizden, ne bir söz, ne bir eşya... 
Unut gitsin adımı, arkamdan da ağlama 
Göz yaşınla da eğlenir, onu da alıp-satar bu dünya...

William Shakespeare