Yüzümden düşmüyor hüzün,
Bilmiyorum ne zamandır hayattayım.
Nefes alabiliyorum ama,
Kolay kolay veremiyorum da.
Aldığım havayla,
Verdiğim hava bir değil biliyorum.
Sanki bana değen her şeyi kirletiyorum.
Ellerimle dokunduğum tüm eşyaları,
Onlarla yaptığım tüm yanlışları;
Sabunlarla arındıramıyorum.
Hüznümü bölmeye çalıştığım,
Bütün bıçaklarım;
Körelir oluyor.
Kör bıçaklarla kesilen ellerim,
Kan revan içinde kalıyor.
Ve olan yine,
Her şeye uzanan ellerime oluyor.
Büşra K.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder