Hep Bir Başkası

Başkalarını kırmaktan korkarız hep… Onlar için hep bir adım geride dururuz. Sırf onlar mutsuz olmasın, sırf onlar hayal kırıklığına uğramasın diye… Korkarız çünkü onları kaybetmeye… Haddinden fazla değer veririz sevmeyi bilmeyenlere. Bunu çok sonra anlarız aslında. Ama artık paramparça olmuştur kalbiniz… Bir zamanlar kaybetmekten korktuklarınızı kendi ellerinizle bırakırsınız uzaklara… Acı verir size… Güvendiğiniz, kırmaktan korktuğunuz insanlar kayıp gider ellerinizden… Ve siz sadece izlersiniz… Unutmak zor olur… Unutmak… He bir de unutmak zorunda olduklarımız var tabi… Biz istemesek de unutmak zorunda olduklarımız… Aslında unutulmaz hiçbir şey… Ne kadar unuttum desende hep bir yerlerde karşına çıkar anılar… Bir türlü bırakmaz peşini yaşanılanlar… Zor bir dönemden geçersiniz ve yanınızda kimse bulunmaz… Bu hayatta yalnızsınızdır ve siz baş etmelisiniz zorluklarla… Başkalarını düşünerek bir hayat kurulmaz… Başkalarını düşünerek yaşayanlar, kendi hayatlarını dilediğince yaşayamazlar… 

Merve Ç.