Bana hiç sorulmayan sorular var mesela. Hüznümün kaynağı sorulmadı bana. Yüzüme baktılar ama göremediler oradaki beni. Aynı bendim fakat bir şey eklenmişti hüznüme. Daha önceleri tatmadığım bir yalandı adeta. Ateşe elimizi uzattığımızda yanacağını kim bilmez ki? Ben bilemedim! Bu filmin tam ortasında uyuyakaldım. Film bittiğinde bana anlatacak kimse yoktu. Sessizce ayrıldım bomboş salondan.
Sokaklarda boştu, uyuyakaldığım o salon gibi. Ve boş olan her şey gibi…
Büşra K.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder