Aşkın Yalan Olduğunu Söylemediler Bana.

Aşkın yalan olduğunu söylemediler bana, bu yüzden yara bereyim gönül evimde...

Kaşlarımdaki öfkeyi susturacak söz bulamıyorum lugatımda!

Yakışmıyor artık sana susmalar tadını kaçırdın yıllarca. Aramıza boyumuzdan büyük ayrılıklar koydun oldu mu? Bende kalabalığın tenhalaşıyor yavaştan... Meltem esmiyor nicedir, fırtınalar susmadı henüz. Hayat anlamsız geliyor tutunamıyorum canıma...

Ben hiç mutluluktan delirmedim ama; delirmekten mutluluğu aşkta öğrendim.

Neden herkes bakışlarını üstüme yapıştırmış bana bakıyor? Biliyorum, çok çirkinim kimin yüreğinin zilini çalsam açılmaz kapılar ardında kalırım kimsesizliğimden... Oysa ben düşlerin pembesini yüreğimin görünmezliğinde saklarım... Temiz hayallerimden kurşun yemek öldürüyor içime sığmayan umutlarımı: Yine de her gece mektuplar yazarım sana hiç okumayacağın.

Yüzün flulaştı gözümde, aklım yavaş, yavaş seni unutmaya yelteniyor sevgili!

O duyumsuz bakışlarından aldığım yitik anlamı göğsümde tutuyorum...

Geç bastırılmış bir yalnızlık ihtilali için MERHABA! bu yüzden zehirli geceler bırakıyorum ve seni onarıyorum kendimi yaralayarak. Yalnızlığımdan bir sen çıkarıyorum sensizlik büyüyor yanımda...

Mor bir ölüm giyiniyorum sensizliğimin, sessizliğinde... Seni çıkarıyorum hücrelerimin beyinden kan revan her parçan, ben kanıyorum gözlerimden sen düşerken.

Seni bende devleştirmeseydim bu kadar sen de bilmeyecektin farkının farkındalığını sevgili!...

Sen de unutamayacaksın yar beni... Her şarkıda biraz beni hatırlayacak sevgimi bırakıyorum yüreğine usulca haykırarak farkında olmasan da.

Göm şimdi beni aklının dehlizlerine sana da bu yakışır sevgili!

Beni saçlarının toroslarında uyut, beyaz gelinliği sen giydir başımın mezarına!

Sonranın azı, mor dağların eteğinde ölüm kusacak aşkın ciğerlerimden... Bu ölüm beni de korkutuyor ama; gelsem yoksun, gelmesen ölüm oluyorum; nedir bu ters denklem anlamıyorum!

VE BEN SENİ BİLMESENDE, HALA ÇOK SEVİYORUM..............

Kahraman Tazeoğlu

Birikmiş Özlemlerim

Bugün ağladım senin için,

Tuttuğum gözyaşlarım dökülüverdi ellerime.

Engel olamadım gözlerime,

Doldular birikmiş özlemlerimle.

Her geçen gün artan yorgunluğum,

Seninle birlikte başlayan umutlarım vardı benim.

Şimdi hepsi bir depremle yıkıldılar,

Tekrar inşa etmek zaman alırdı.

Diğer her şey gibi yıkıntılar arasında kaldı kalbim.

Arasam da bir daha bulamadım,

Görsem de bir daha dokunamadım.

Hayallerim yıkıntılar arasında kayıp,

Gözlerin hep aklımdaydı.

Fakat aklımdaydılar,

Kalbimde değillerdi.

Büşra K. ve Merve Ç.

Sorulmayan Sorular

Bana hiç sorulmayan sorular var mesela. Hüznümün kaynağı sorulmadı bana. Yüzüme baktılar ama göremediler oradaki beni. Aynı bendim fakat bir şey eklenmişti hüznüme. Daha önceleri tatmadığım bir yalandı adeta. Ateşe elimizi uzattığımızda yanacağını kim bilmez ki? Ben bilemedim! Bu filmin tam ortasında uyuyakaldım. Film bittiğinde bana anlatacak kimse yoktu. Sessizce ayrıldım bomboş salondan. 

Sokaklarda boştu, uyuyakaldığım o salon gibi. Ve boş olan her şey gibi… 

Büşra K.

Yollarımız Ayrı

Sevmeyeceğim bundan sonra seni.

Karşılaşırsak eğer bakma sakın gözlerime.

Dayanamazlar çünkü onlar.

Hemen süzülüverir yaşlar yanağımdan.

Yollarımız ayrı seninle bundan sonra.

Sen farklı, ben farklıyım.

Kaderimiz yan yana yazılmamış.

Yan yana görünmemeliyiz o yüzden.

Sen ve ben, “biz” olamayız zaten.

Kötümser değilim,

Sadece gerçekçiyim…!

Büşra K. ve Merve Ç.

Kayboldun Sen.

Gözyaşlarımla uyandım uykumdan… Ne gördüğümü hatırlamıyordum bile. Sadece yaşlar akıyordu gözlerimden. Sol tarafım acıyordu bir tek. Dayanmak zordu. Nefes alamıyordum sanki… Bir bıçak gibi saplanmıştı kalbime. Her yer karanlıktı… Uzattım elimi aydınlığa ulaşmak için, açmak istedim başucumda olan lambamı. Ama beceremiyordum. Elimi uzattığımda dokunamıyordum, kayboluyordu etrafımdakiler.

Bu yüzden mi kayboldun sen? Bu yüzden mi gittin benden? Oysa seni kaybedeceğimi bilseydim uzatmazdım ki ellerimi. Bakmaya bile kıyamazken dokunamazdım ki ellerine… Gideceğini bilseydim sever miydim böyle? Şimdi karardı her yer… Güneşimi kaybettim ben… Hadi gittin, hayatımı bıraksaydın ya geride… Senden sonra yaşasaydım yaşanacak ne varsa…

Zaman geçtikçe unutsaydım ya seni… Ben sende kalmışken unutamazdım aslında bendeki seni… Her gün biraz daha zorlaşıyor günlerim, gecelerim… Sensiz geçen zamanım acı veriyor ne bileyim…

Merve Ç.

Cezmi Ersöz - Aşk ve Yurtsuzluk

Usul usul azalıyordu sevgisi,kalbi 

soğuyordu... 

Aynı masada,yanyana oturuyorduk,ellerinden tutuyordum...Akıntıya kapılmış bir çiçek gibi bilmediğim,bilmediği uzaklıklara doğru gidiyordu...Öyle acı çekiyordu ki sevgisinin azalmasından...Seni artık özlemiyorum,eskisi gibi içimi acıtmıyorsun,bu benim için ne büyük acı biliyormusun,derken sesi titriyordu. 

Dalından kopmuş bir çiçek gibi unutuluş denizinde usul usul sürükleniyordu...Sevgimiz yurtsuz kalmıştı şimdi... 

Can çekişen bir hastayı ölümüne hazırlar gibi, 

nefesimi tutmuş saçını okşuyordum durmadan... 

Sevgisi,yaralanmış çocukluğumuzu ve dünyayı 

değiştirmeye yetmemişti. 

Hayal kanatları yanmış sevgisini öksüz kalan sevgime kattım.Sevgisi biterken gözlerime son bir 

kere baktı.İnanmıştı çektiğim ıstıraba... 

Son anda sarıldı bana: 

Hadi,sen de benimle gel,birlikte karışalım 

kayboluşa,dedi. 

Yapamam,dedim,istesem de yapamam.Bu 

sevginin ömrünü beklemeliyim... 

Bu sevginin beni götürdüğü yere kadar 

gitmeliyim... 

İçimde sırrın,kimseye benzemezliğin 

sızısı,yarım kalan yolculuğun aşk yüzlü 

çocuğu var... 

Sevgisi soğurken son tesellisi,son kıskançlığı,son 

umudu bu olmuştu...

Cezmi Ersöz

İnsanlar...

Merak mı ediyorsun insanların neden böyle davrandığını? Onlar seni düşünüyor mu boş ver! Kendi doğrularıyla yaşar onlar. Yanlışları yoktur onların. Bir başkasının yerine koyamazlar kendilerini. Başaramazlar insan olmayı. Aynaya bakıp sadece kendilerini görürler. Arkasındaki karanlığı görmez gözleri. Basitlik ruhlarına işlemiştir. Bir yılan gibi sinsice gezinir içlerinde. Fark etmezler neler olduğunu. O yılan yüzünden öldüklerinde ise ecelleri geldi zannederler. 

Büşra K.

Beni Bekleme Aşk.

Bekleme beni aşk, uymayacağım sana.

Bu kez aldanmayacağım sevdalara.

Okumayacağım önüme koyduğun kitapları.

Çünkü hepsi birer saçmalıktı.

Sevmeyeceğim bundan sonra seni.

Karşılaşırsak eğer bakma sakın gözlerime.

Dayanamazlar çünkü onlar.

Hemen süzülüverir yaşlar yanağımdan.

Yollarımız ayrı seninle bundan sonra.

Sen farklı, ben farklıyım.

Kaderimiz yan yana yazılmamış.

Yan yana görünmemeliyiz o yüzden.

Sen ve ben, “biz” olamayız zaten.

Kötümser değilim,

Sadece gerçekçiyim…!

Büşra K. ve Merve Ç.